Einhverntíman lofaði ég mér því að pólítískur pistil yrði aldrei skrifaður af mér. Og þetta
er ekki sá pistill.
Ég er bara með smá velgju hérna hinum megin við hafið, rýnandi
í gegnum netgáttina til Íslands. Velgjan hlýtur að vera tilkomin af öllum
þessum útlenska mat sem ég hef þurft að láta mér duga síðustu 7ár sem ég hef
búið hér. Trúlega. Eða af umfjöllun um skyldur. Sér í lagi borgaralegar
skyldur.
Mér finnst nefnilega ótrúlega aðdáunarvert þegar að fólk
tekur það upp hjá sjálfu sér að stöðva áflog. Tekur bíllykla af drukknu fólki
korteri áður en það sest undir stýri. Lætur í sér heyra þegar óréttlæti á sér
stað. Eða tekur upp ruslið til að stuðla að betri stað fyrir alla. Þannig
borgaralegar skyldur eru kúl og aðdáunarverðar.
Borgaraleg skylda á ekkert skylt með faglegri ákvörðunartöku
þegar skórinn passar ekki. Kommon krakkar, þetta vitum við öll. Þegar ég verð beðin um að stýra ákvörðunarhóp
sem fjallar um ráðningu á næsta forstjóra Landspítalans ætla ég að segja. “Ji,
en gaman. Ég er upp með mér að þið hafið haft mig í huga, ..en samt. Nei takk.”
Af því að þó ég hafi ótrúlega gaman af læknadrama, hafi heimsótt nokkra úr
þeirra starfstétt, hafi kannski örlítinn snefil af reynslu að stjórna smærri
teymum er ég bara engan veginn hæf í djobbið. Barasta alls ekki. Og því er rétt að segja; "nei takk" (..samt
geðveikt kúl að manni hafi verið boðið giggið!).
Borgaralega skylda á heldur ekkert skylt með umsjón með
þverfaglegum verkefnum ef stígvélið passar ekki. Er það borgaraleg skylda að
taka að sér starf sem felur í sér fræðilega úttekt á efni sem búið er
bókstaflega að spreyja með dassi af vændlætingu og pólitískum réttrúnaði. Svona
ef maður sjálfur hefur haldið á spreybrúsanum?
Nei, ég segi bara svona.
Er þetta í alvöru eins og við ætluðum að plana nýja Ísland?
Átti þetta ekki að verða faglegra og vandaðra og heiðarlegra. Á ég kannski að bæta við gegnsærra? Afhverju
erum við að ana fram og ráða okkur erlenda faglega ráðgjafa til að leysa úr
vandanum eftir að vandinn er búinn að kremja okkur í klessu, í stað þess að fá
sambærilega faglega (erlenda eða innlenda, skiptir ekki máli) áður en við
hoppum aftur í sama drullupollinn.
Vona að þið séuð öll í regnkápum og stígvélum. Ég ætla að
halda áfram að borða eitraða kjötið hérna úti og rýna í gegnum gáttina
ríghaldandi í þá von að það stytti upp að lokum.