28. september 2011

Golf or not to golf.

Fyrir þá sem mig þekkja, vita þeir að ég er ekki sleipur golfari. Eiginlega bara "ekkert" golfari. Hef samt farið í golf ferð og allt. Er bara einfaldlega virkilega lélegur golfari.

Þetta er ekki einu sinni svona hógværð. Ef ég væri góð myndi ég syngja það af fjallstoppunum  (eða svona meira af hæðinni hér í Lúx). Það bara er ekki málið. Ég hef ekki tölu á því hversu oft ég hef þurft að setja X í staðinn fyrir töluna (nú taka allir golfarar andköf því að það þýðir fyrir ykkur hin sem hafið ekki hundsvit á þessu að höggin eru orðin fleiri en tíu á holunni......). Mér er ekki eiginlega ekki viðbjargandi.

Man samt að ég átti (fyrir þúsund árum) svona byrjendaheppnisár. Man sérstaklega eftir því að hafa verið sterkari en Hugi, vinur okkar Kidda, eitt árið. Sama ár og jörðin skalf á Selfossi. Líklega 2000. Það ár er held ég ekkert á leiðinni aftur. En það var samt svona næs móment.

En afhverju að rifja þetta upp núna. Jú, af því að hvað gerir sá sem er svo óhugnarlega lélegur í golfi að réttast væri að sá aðili myndi skammast sín og gefa golfsettið.. jú, sá aðili skráir sig í golfmót.

Eina sem getur réttlætt þessa ákvörðun mína er að það eru verðlaun fyrir flestu höggin. It's got my name on it!!

Veit í alvöru ekki hvað ég var að hugsa, en ég veit að það er of seint að bakka út úr þessu.

Síðan eru líka veitt verðlaun fyrir flottasta golfdressið, en seriously fólk. Þetta er í Lúxemborg. Ég á ekki séns í helvíti á móti úberskvísunum hérna. Ég á ekki einu sinni golfbuxur.. Hvað er það?

Treysti samt á Guð og lukkuna á föstudaginn. Mun sveifla kylfufjandanum eins og brjálæðingur á sterum og loka augunum í eitt andartak og vonast til að hitta helvítis kúluna.... í sirka rétta átt.

Líklega buxnalaus.

Þar til næst..

26. september 2011

Twentyfourseven?

Einu sinni hélt ég að allt væri fullkomið í útlöndum. Að öll framfaraskref sem tekin væru á Íslandi væru að fordæmi einhverra annarra. Getur svosem vel verið, en þeir sem tóku þau skref voru ekki að horfa til Lúxemborgar. Svo mikið er víst!

Ekki það að allt sé betra á Íslandi, ónei.. en sumt, já sumt mættu Lúxararnir alveg taka sér til fyrirmyndar.

Á laugardaginn var ákveðið að fara með Gabríelu upp á spítala þar sem hún leit út eins dalmatíuhundur, nema með rauða flekki í staðinn fyrir þá svörtu, og varirnar á henni voru skyndilega orðnar svo útblásnar að Angelina Jolie hefði skammast sín niðrí tær!

Eftir 3 tíma bið á spítalanum var loks komið að henni (já ég veit, þetta er alveg eins og Íslandi, bíðið bara aðeins..) og eftir skoðun hjá útúrþreyttum lækni var niðurstaðan: "Urticaria". Það útleggst á íslensku "bráðaofnæmi eða ofsakláði", skv. doktor.is

Og þá var það apótekið. Einmitt. Lyf og heilsa? Opið 24/7?
Nei.
Aldeilis akkúrat ekki.
Apótek eru auðvitað bara opin frá 9-6 virka daga og 9-12 um helgar. Afþví að þá verður fólk veikt.

Af góðmennsku sinni ákveða Lúxarar þó að hafa kannski eitt opið í borginni á öðrum tímum. Já þú last rétt: EITT. Þegar þú ert síðan búin að versla lyfin (eftir ca. klukkutíma bið) þá þarftu að borga aukalega 5 evrur í sérstakt utan-venjulegs-opnunartíma-gjald. Gjaldið hækkar síðan í 10 evrur ef það er stórhátíð. Yep, er ekki að ljúga. Halló 1982.

Að Gabríelu er það svo að frétta að hún lítur ennþá út eins og blettatígur, en þetta getur víst varað í marga marga marga daga... Ofnæmispróf verða heldur ekki framkvæmd nema að þetta komi fyrir aftur.

Rebekka reyndi að vera með í útlitsstemmingunni og fékk moskító til að bíta sig í andlitið. Hún lítur núna út eins og Mickey Rourke.. öðrum megin. Er nokkuð sæt hinum megin..

Þar til næst..


20. september 2011

og?

Hvernig byrjar maður að blogga aftur?
Þarf samt að laga helling til, linkar breyttir.. búnir.. eitthvað...
Sjáum til. Kannski gerist eitthvað...