Fékk sumsé hland fyrir hjartað í dag þegar ég var stödd inn í Promod að máta föt í hádegishléinu mínu.
Var búin að máta ýmislegt, ýmsar stærðir, ýmsa liti og ýmsar samsetningar. Oft. Fór nokkrum sinnum í mátunarklefann og var orðin algjörlega rugluð, en engu að síður staðráðin í að eyða peningum í dag.
Tel mig vera komin með ágætis eyðsluskammt og flýti mér í átt að kassanum með fangið fullt af fötum. Jakki, leggings, kjóll og bolur. Þetta stefndi allt í að konan yrði helv.. hugguleg, ný klipping, ný föt og helgin framundan.
2 skrefum frá kassanum sé ég beltarekkann. Endilega. Vantar belti, kannski nokkur. Tek í eitt beltið og legg það upp að mjöðminni til að sjá hvernig dýrlegheitin fara mér.
Og frýs.
Uppgötva mér til mikillar skelfingar að ég er í einum að mátunarbolunum undir mínum bol. Alveg eins og ekta búðarþjófur.
Þeir taka hart á búðarþjófum hér í Lúxemborg sem og annarsstaðar.
Winona Ryder fékk tildæmis varla hlutverk í bíómynd eftir að hún var gripin.
Kona var dæmd í 4 mánaða fangelsi í Reykjavík fyrir búðarþjófnað.
Finnst trúlegt að í einvherjum löndum séu hendur hoggnar af og fólk jafnvel líflátið.
Og þarna stóð ég í bolnum undir öðrum bol.
Fékk hjartaáfall, henti mér í biðröðina að mátunarklefanum, þóttist vera ógeðslega bissý í símanum svo ég yrði örugglega ekki gripin af búðarþjófnaðarlöggunni og sá líf mitt í renna fram hjá í röndóttum búning.
Röndótt fer mér bara ekki vel.
Tók trú, bað alla vætti um að vaka yfir mér á þessari þrautargöngu í mátunarklefann og henti mér síðan úr bolnum í snarhasti.
Keypti auðvitað bolinn líka.
Mun hér eftir aldrei máta föt aftur í búðum (eða þar til næst).
Er enn með hjartslátt sem heyrist líklega til Íslands.
Þarf örugglega nokkur hvítvínsglös þegar ég kem heim...
